Opublikowany przez: Joanna P. Redakcja
Autor zdjęcia/źródło: Światowy dzień kangurowania, Pixabay Public domain CC0
Bliskość pomiedzy rodzicem a noworodkiem wydaje się być czymś naturalnym. W 2003 roku Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) opracowała zalecenia do oficjalnej praktyki medycznej "skóra do skóry", a od 2011 ustanowiła 15 maja Światowym Dniem Kangurowania. Praktyka ta powinna być stosowana we wszystkich szpitalach. Według niej matka ma prawo do kontaku ze swoim nowonarodzonym dzieckiem przez co najmniej dwie godziny po porodzie. Może je przytulać i karmić, a pozostałe czynności poporodowe, jak odcinanie pępowiny, ważenie i mierzenie mogą zostać przeprowadzone później.
Przed 2003 rokiem z praktyką kangurowania można było spotkać się już w latach 70-tych XX wieku. W 1979 r. kolumbijski profesor neonatologii dr Edgar Rey Sanabria, zadecydował, że część wcześniaków, dla których zabrakło inkubatorów w szpitalu w Bogocie, zostanie po porodzie przy swoich mamach. Dzięki kangurowaniu o połowę spadła śmiertelność wśród tych wcześniaków a pozostałe szybciej wróciły do zdrowia.
Według specjalistów podczas pierwszych, najważniejszych minut po porodzie, dzięki kontaktowi "skóra do skóry" u noworodka następuje:
wyrównanie temperatury ciała
oddechu
rytmu serca
zaś pomiędzy dzieckiem a rodzicem wymienia się flora bakteryjna
Zgodnie z raportem NIK z 2016 roku tylko 11% Polek kangurowało swoje dzieci przez 2 godziny po porodzie.
Niestety, prawo matek do kangurowania po porodzie nie jest przestrzegane w większości polskich szpitali. Dlatego Światowy Dzień Kangurowania jest w naszym kraju jednocześnie pierwszym dniem ogólnopolskiej kampanii "Rodzice Kangury", której zadaniem jest promowanie idei kangurowania, szerzenie świadomości o wielkim znaczeniu kontaktu "skóra do skóry" oraz późniejszym "rodzicielstwie bliskości" oraz szeroko pojętym budowaniu więzi z dzieckiem.
Pokaż wszystkie artykuły tego autora
Sonia 2017.05.15 20:27
Bardzo ważny jest taki kontakt....
Nie masz konta? Zaloguj się, aby pisać swoje własne artykuły.